Kochani Uczniowie,

W Polsce jest kilka milionów czynnych wolontariuszy. Co sprawia, że w czasach komercji, życia w pośpiechu, zanikania więzi międzyludzkich, tak wielu młodych ludzi decyduje się na bezinteresowną pomoc innym? Bezinteresowna pomoc innym, oprócz wielowymiarowego rozwoju osobowości, pokazuje, że nie wszystko da się kupić. Bycie wolontariuszem zmienia hierarchię wartości, uczy myślenia i postępowania, przekształca ludzi „zwyczajnych” w organizatorów, twórców, doradców. Bardzo często wolontariat staje się miejscem realizacji własnych pasji życiowych.

Zachęcamy uczniów klas VI-VIII do przyłączenia się do naszego Szkolnego Koła Wolontariatu !!!

Zapisy prowadzi p. Marta Lewandowska, p.Bartosz Ciecierski

Każdy może zostać wolontariuszem, potrzebne są tylko dobre chęci i otwartość na nowe wyzwania, na drugiego człowieka .

Jeśli czujesz potrzebę niesienia pomocy drugiemu człowiekowi, jeśli masz wielkie serca otwarte na potrzebujących przyłącz się do nas.

 

„Gdy myślimy o sobie, mamy problemy, a gdy myślimy o innych, mamy pracę do wykonania”

W świecie filmu najbardziej pożądaną nagrodą są Oscary, w świecie nauki – Nobel, a w świecie pracowników oświaty – Kaganki. Z całą pewnością tak jest w naszej szkole.

Wyróżnieni Nauczyciele z dumą i wzruszeniem odbierali nagrody w między innymi następujących kategoriach: Bratnia Dusza – Przyjaciel Uczniów, Szwajcarski Zegarek – zawsze punktualny, Żartowniś Roku, Promienny Uśmiech, Złota Katarynka – Nauczyciel, który ma najwięcej do powiedzenia.

Wychowawcy klas I-III zostali nagrodzeni przez aklamację. Nauczyciele klas IV-VIII zostali nominowani poprzez głosowanie swoich Uczniów.

Galę uświetniły występy artystyczne chóru klasy Va oraz mini recital smyczkowy, w którym usłyszeliśmy wiolonczelę i skrzypce.

Nauczyciele już stają do rywalizacji, by w przyszłym roku zdobyć laur zwycięstwa w swojej wymarzonej kategorii.

Uwaga!

Dzień 14 pażdziernika 2022r. (piątek) jest dniem wolnym od zajęć dydaktycznych.

Hau… To my: Primer, Denali i Amya. Razem z naszymi „człowiekami” tworzymy fundację, która zajmuje się propagowaniem adopcji, sterylizacji, psich sportów i rozwiązywaniem problemów behawioralnych.

Cieszymy się, że mogliśmy przybyć do Waszej szkoły, by pokazać jak pielęgnować przyjaźń między psem a człowiekiem. Nasze opiekunki opowiadały o tym, jak bardzo lubimy ciągnąć zaprzęgi, ratować poszkodowanych, prowadzić niewidomych. Dowiedzieliście się też, że mamy swoje emocje i nie zawsze mamy ochotę na zabawę czy głaskanie. Warto wtedy zapytać naszych opiekunów, czy można nas dotykać, czy może lepiej popatrzeć na nas z daleka.

Czy podobały się Wam nasze sztuczki? Pokazaliśmy jak reagujemy na komendy, przybijamy „piątki”, turlamy się, kręcimy w kółeczko, podajemy łapę czy dajemy głos.

Bądźcie mili dla wszystkich zwierząt i pomagajcie im. Przybijamy z Wami łapkę.

Piękna jesienna aura i unikalne zabytki polskiej kultury to przepis na niezwykle udaną wycieczkę. Płock zaprezentował nam swoje bogactwo historyczne, kulturalne i przyrodnicze.

Zwiedziliśmy unikatowe Muzeum Diecezjalne w zabytkowym gmachu opactwa pobenedyktyńskiego. Wśród wielu eksponatów, największe zainteresowanie wzbudziły dwa mazowieckie skarby: relikwiarz hermowy św. Zygmunta z XIV wieku ufundowany przez Kazimierza Wielkiego oraz słynna Biblia Płocka z XII wieku.

Wizyta w Płocku nie może być uznana za udaną bez nawiedzenia pięknej 900 – letniej katedry. Barwne polichromie, okazała kopuła nad prezbiterium, replika słynnych drzwi płockich - to tylko niektóre atuty świątyni. W naszej pamięci zapisze się z pewnością pobyt w kaplicy królewskiej, w której spoczywają dwaj polscy władcy: Bolesław Krzywousty i Władysław Herman.

Ponadto odwiedziliśmy historyczne wnętrza płockiego seminarium oraz Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, czyli miejsca objawień św. siostry Faustyny Kowalskiej.

Uzupełnieniem naszego edukacyjnego szlaku był spacer po Starym Mieście i zrewitalizowanych dróżkach Wzgórza Tumskiego z widokiem ma Wisłę i lewobrzeżną część miasta.

Pobyt w Płocku zakończył się uczuciem lekkiego niedosytu. Już czynimy plany by powrócić do tego urokliwego miasta, by poznać jego kolejne walory.

Już po raz czterdziesty młodzi z Mazowsza ruszyli drogą swojego Patrona. „Wyrusz” to hasło tegorocznych uroczystości, które nawiązuje do podróży św. Stasia Kostki z Wiednia do Rzymu. Święty z Rostowa, idąc za własnymi marzeniami, osiągnął świętość w młodym wieku. Jego niezłomna postawa uczy nas pokory, posłuszeństwa rodzicom, pracowitości i dążenia do celu.

Swoją wytrwałość mieliśmy okazję sprawdzić idąc siedem kilometrów z Przasnysza do Rostkowa.

W miejscu narodzin Stasia Kostki czekało dla uczestników moc atrakcji: gra terenowa, spotkanie z pasjonatami historii z grup rekonstrukcyjnych, pokaz wybranych tańców polskich, tory przeszkód, a nawet… dmuchańce. Spokojne na co dzień Rostkowo, tego dnia tętniło życiem. I tylko urocze żabki przy stawie (w tej roli wystąpiły sympatyczne dzieci z miejscowej szkoły) kumkały jak każdego dnia.